
از معرفی و حضور در بازار پرچمدار جدید شرکت هواووی یعنی p40 pro مدت زیادی نمیگذرد اما در همین زمان کوتاه بار دیگر طبق انتظار با اسمارتفون پیشرفتهای روبرو میشویم که نهتنها به لحاظ طراحی و امکانات پردازشی بلکه در زمینه دوربین و تصویربرداری، همه دیگر رقبای این کلاس را به چالش کشیده است؛ موفقیت Huawei P40 Pro در این زمینه البته تصادفی نبوده و این سری پیش از این در هر دو نسل قبلی خود یعنی P30 pro و p20 pro نیز بهنوعی این موفقیت را تکرار کرده بود. دوربینهای بخش پشتی این گوشی ترکیب متفاوتی را از پرچمداران فعلی بازار به تصویر میکشند که نگاه دوباره و بررسی مجدد آنها خالی از لطف نخواهد بود.
بررسی قابلیتهای تصویری P40 pro را با نگاهی به دوربینهای دستگاه و در رأس آنها دوربین اصلی گوشی آغاز میکنیم؛ این دوربین که در میانه دو دوربین دیگر در بخش پشتی جای دارد یک نمونه ۵۰ مگاپیکسلی Quad-Bayer با اندازه ۱/۱٫۲۸ اینچیست که در حالت پیشفرض با ترکیب پیکسلهای چهارگانه مجاور هم، تصاویری را با وضوح ۳۰۷۲×۴۰۹۶ پیکسل یا ۱۲٫۵ مگاپیکسل تولید میکند. آرایه فیلترهای رنگی این سنسور همچنان از نوع RYYB انتخاب شده که به گفته هواوی نور بیشتری را دریافت میکند. سیستم اتوفوکوس تشخیص فاز ۸ نقطهای موسوم به Octa PD دیگر نکته مثبت قابل اشاره در مورد این دوربین است.
لنز مقابل این سنسور از دیافراگم نچندان گشوده f/1.9 بهره میبرد و فاصله کانونی آن نیز با وجود آنکه ۲۳ میلیمتر اعلام شده اما این فاصله، در وضوح پیشفرض به ۲۷ میلیمتر افزایش پیدا کرده و بخشهایی از کنارههای کادر تصویر از دست میرود. این البته به معنای در دسترس نبودن فاصله کانونی ۲۳ میلیمتری نیست و با گرفتن عکس با وضوح کامل ۵۰ مگاپیکسلی میتوان تصویر گستردهتری را (البته به بهای نور و جزییات کمتر بهدلیل غیبت ترکیب پیکسلها) در اختیار داشت. از جمله دلائل قابل ذکر برای کاهش فاصله کانونی در وضوح پیشفرض این دوربین، میتوان به تلاش برای جلوگیری از اختلالات معمول در تصویر از جمله artifacts (افزوده اجزایی به تصویر که در سوژه اصلی وجود ندارد) و distortion (ناتوانی در بهتصویر کشیدن صحیح اشکال و خطوط صاف) اشاره کرد که هر دو از جمله مشکلات معمول دوربینهای موبایلی به شمار میروند.
دوربینهای التراواید با میدانهای دید گسترده، این روزها در اغلب گوشیهای موبایل حتی در رده میانی رو به پایین نیز دیده میشوند و حضور آنها در یک گوشی پیشرفته و پرچمدار نکته عجیبی به نظر نمیرسد. این دوربینها البته در اغلب موارد وضوح پایینی مابین ۸ تا ۱۲ مگاپیکسل داشته و افزایش این وضوح معمولا تنها در گوشیهای گرانقیمتتر رخ میدهد. ابعاد کوچک سنسور و غیبت فوکوس خودکار نیز از دیگر نکات متداول در دوربینهای التراواید عادی به حساب میآید که حتی در نمونههای پیشرفتهتر رده میانی و پرچمداران ارزانقیمتتر نیز به همین صورت تکرار میشود. دوربین التراواید در P40 Pro اما هر سه این محدودیتها را پشت سر گذاشته و روی کاغذ در حد یک دوربین اصلی پیشرفته ظاهر میشود.
P40 Pro همانند Mate 30 Pro از یک دوربین ۴۰ مگاپیکسلی التراواید بهره میبرد که نهتنها سایز سنسور ۱/۱٫۵۴ اینچی آن از بسیاری از دوربینهای اصلی گوشیهای پیشرفته بزرگتر است بلکه به فوکوس خودکار مجهز بوده و لنز سریع f/1.8 آن حتی از دوربین اصلی گوشی نیز سریعتر است. فاصله کانونی ۱۸ میلیمتری این لنز البته چندان فوقالعاده نبوده و در مقایسه با نمونههای مشابه در رقبای اصلی این گوشی با فاصله کانونیهای ۱۲ و ۱۳ میلیمتری در جایگاه پایینتری قرار میگیرد.
دیدگاه تست